Daar stonden we…. Uitzicht op de Maas. Het oude Industriële Rotterdam als ons decor. De SS Rotterdam kijkt over onze schouder mee naar de startlijn. De wind die door het havengebied waait, maakt dat we willen springen en rennen. Maar we mogen nog niet. Nog even wachten. Nog heel even.
Terwijl iedereen dichter tegen elkaar aan gaat staan, de muziek door de speakers schalt en her en der mensen zichzelf warm beginnen te hupsen, is het daar ineens weer. Dat kleine brokje wat even door mijn hart en keel springt.
Het is een brokje wat ik ken. Dit brokje is een magisch ding. Het laat zich op onverwachte momenten zien en het geeft me een gevoel van tranen én van diepe blijdschap. Het zit vol warm gevoel van harmonie en saamhorigheid. Het voedt me ten diepste en geeft me het gevoel samen met anderen ergens vol voor te gaan. Het maakt me licht en blij. Het ontroert me altijd met een traan van geluk.
En dan: Hop… Knal… het startsein is gegeven.Het brokje is weg. Los gaan we! High-5-end vertrekken mijn vader, ik en de rest van startwave 2 de stad in. Vol gekkigheid, rennend, springend en plezier makend om bijzondere plekjes in Rotterdam te ontdekken. Hardlopend door het Luxor Theater… Hardlopend een gehaktbal bij de Ballentent naar binnen werken. Hardlopend door de speeltuin in het park. Hardlopen door het Museum van Flipperkasten. Iedereen is blij en heeft oog voor elkaar. Iedereen wordt sterker en blijer door dit samen te doen. Iedereen groeit en straalt. Alles loopt als een geoliede machine. Niet alleen tussen de deelnemers, maar ook in het verkeer. Het regelt zichzelf; wij met elkaar…
Echte verbinding met elkaar en een gezamenlijk doel werkt altijd krachtig. Het leidt altijd tot flow en groei. Verbinding is de basis om samen ergens te komen. Samen… Echt samen…dan kom je verder dan alleen. Ik krijg dan een brokje.
En jij? Wanneer word jij diep van binnen geraakt?
En met wie heb jij echt verbinding? Hoe ziet dat er uit op je werk in jouw groep of team?
Ik ben heel benieuwd.
