Het slot van de trilogie “Klein en simpel leven”; het ingrediënt voor klein geluk. Deze week gaat het over The Analogues.
Begin januari ben ik naar het optreden van The Analogues geweest met de show “Abbey Road”. Ja, je leest het goed… Dit is dus Beatles-muziek! The Analogues zijn een Parel in de muziek-wereld. Deze gekkies zijn namelijk een beetje doorgeslagen in hun passie voor The Beatles. Als je het heel plat en oneerbiedig wilt zeggen, zeg je dat The Analogues een coverband is. Maar wat voor één!!! Zelfs de nog levende Beatles weten niet wat ze horen als The Analogues hun nummers spelen.
Wat hebben The Analogues namelijk gedaan? Ze hebben ALLE originele geluiden en instrumenten en technisch spul opgespoord en spelen de muziek voor het publiek ook alleen maar met deze originele geluiden.
In andere woorden, PRECIES DEZELFDE gitaren, versterkers, microfoons, orgels, drums, blaasinstrumenten, strijk-instrumenten, plingol-plongol-instrumenten zijn opgesnord (na heeeeeeel lang en veel zoeken) en worden gebuikt bij de optredens. Dat kan niet met 4 man… Nee, daar is een team voor nodig waar je u tegen zegt…
Geen moeite is teveel (voor zover het vinden van precies de juiste instrumenten niet al een enorme moeite is). Zo is er bij “Maxwell’s Silver Hammer” van het album Abbey Road een heus aambeeld waar met een ijzeren hamer op geslagen wordt. Hét geluid wat The Beatles ook gebruikten.
Of in het nummer A day in the life van het album Sgt. Pepper’s Lonely Heatrs Club Band gebruiken ze een echte wekker die afgaat op het juiste moment. Je raadt het al: het “instrument” wat The Beatles hiervoor ook gebruikt hebben.
Wat het nu zo fantastisch maakt, is de enorme passie en drive van de mannen om geen concessies te doen. Of we spelen het HELEMAAL zoals The Beatles het deden of we spelen het niet.
Resultaat: puur geluid van echte instrumenten of dingen uit het echte leven. Geen digitaal geneuzel of flashy gedoe. Veel echter dan dit kun je het niet krijgen… En dat gaat onder je huid en in je hart zitten. Al die aandacht, passie en pure klanken.
Klein kun je het niet meer noemen in de grootte van het team. Klein kun je het wel noemen in de puurheid van de klanken en de passie. Het is maar hoe je het bekijken wilt. Ik vind dit klein geluk… het essentiële ingrediënt voor een vol en rijk leven.
Hoe hou jij je leven puur en echt?
Hoe komt dat terug in je werk?
Ik ben benieuwd!
Jorien