Vandaag de 4e aflevering in de serie “De Kijk van…”. Want als we onze kijk verbreden, ons perspectief vergroten, dan ontdek je een rijker en vrijer leven. Een leven met meer echte connectie met anderen. Een leven wat zich aangenamer voor je uitrolt. Dat is nu eenmaal zoals het werkt.
Vandaag weer een simpele manier om jezelf uit te dagen om je perspectief te verbreden. Namelijk door het luisteren van een podcast; hoe simpel en toegankelijk wil je het hebben? 🙂 Koptelefoon op je hoofd en laat je verwonderen. Echter….Podcast-land is groot. Heel groot en heel breed. Daarom pik ik er één programma voor je uit, die me keer op keer doet verrassen door zijn simpelheid, puurheid en herkenbaarheid; “De Man met de Microfoon”.
In deze podcasts gaat het over echte en bijna echte verhalen uit een stadswijk. Chis Bajema rijdt met zijn oranje bus door Amsterdamse wijken op zoek naar gewone en ongewone verhalen.
En die vindt hij. Altijd…
Oftewel, deze week “De Kijk van Chris” (of de man met de microfoon.. zo je wilt…).
Chris ziet overal verhalen. Zo bevond hij zich pas in de bibliotheek. Een plek waar hij zelf normaal niet vaak komt, maar waar zich een geheel eigen leven bijkt af te spelen. Hij dompelt zich erin onder en gaat er dagelijks naartoe. Hij ontdekt dat er mensen zijn die hier echt elke dag komen en hier dan ook een groot deel van hun dag zitten. Het zijn mensen met hun eigen rituelen (koffietje, krantje, boekje en naar huis…). Mensen met hun eigen geleefde leven vol lessen. Door vaak in de bieb te zijn, wordt Chris een vertrouwd gezicht en wil een aantal van deze bezoekers hun levensverhaal graag delen met hem.
Het blijft me keer op keer verbazen hoe makkelijk en snel mensen hun verhaal vertellen. Iedereen heeft ten diepste toch echt de behoefte om gehoord en gezien te worden. Chris voldoet aan die behoefte op een geheel eigen wijze. Met een verbazingwekkende nuchterheid en simpelheid maakt hij de mooiste verhalen in de mensen los. Met zijn creatieve en humoristische inslag weet hij ervoor te zorgen dat de luchtigheid aanwezig blijft, maar de mensen altijd compleet in hun waarde blijven. Je soms stil achterlaten.. je soms doen huilen van het lachen. Maar je altijd doen verbazen: “oh, zo kan het leven dus ook?!”
Fantastisch om zoveel levensverhalen en perspectieven te kunnen horen. Heerlijk om te ontdekken hoe Chris de verhalen naar boven haalt en het échte contact kan leggen. Mooi om dar wat van mee te kunnen nemen in je eigen levenshouding.
Maar nu jij:
Hoe geef jij je bekende en onbekende collega’s het gevoel dat hun verhaal er toe doet?
Hoe laat je jouw leven verrijken door het verhaal van de ander?
Ik ben benieuwd!
Jorien
