Klik-klak-klik-klak-klik-klak-klik-klak-klik-klak-klik-klak…
Daar stond ik. Op de vluchtstrook van de Ring Amsterdam. Alarmlichten aan. Drie auto’s voor me, vier auto’s achter me. De radio aan. Het is 20.00u. De kerkklok luidt en we herdenken alle slachtoffer die zijn omgekomen sinds de Tweede Wereldoorlog.
Wat een surreële wereld om dit in te herdeken. Terwijl er naast me auto’s langs blijven razen, hebben ik en de auto’s voor en achter me ervoor gekozen om echt even uit de stoom te stappen. Echt even stil staan en een stapje terug doen. Echt even met aandacht bij dit moment zijn. Vertragen… Bezinnen…
Voordat ik er erg in heb, schalt de trompet alweer door de auto en komt ons rijtje auto’s weer in beweging. Hop, zo de snelle stroom van de andere auto’s in, maar met een ander gevoel als daarvoor. Met meer rust en bewustzijn. Met meer aandacht en begrip.
In het dagelijkse leven is het net zo belangrijk om op momenten bewust stil te staan. Niet altijd maar door jakkeren en reageren op de continue stroom aan prikkels die op je afkomt, maar soms even een stapje opzij doen en kijken naar wat er is. Hoe voel je je? Wat er gebeurt er eigenlijk allemaal? Wat wil je? Dit kan op elk moment van de dag. Heel kort. Het hoeft niet eens langer dan een volle ademhaling te duren.
En de winst? Jij staat daar weer met aandacht en bewustzijn op je werkvloer. Je bent uit de stroom gestapt die je onbewust altijd weer meesleurt naar plekken, die jij helemaal niet voor ogen had. Oftewel, jij staat weer aan het roer. Rustig en sterk.
Hoe vaak neem jij dit soort momentjes voor jezelf tijdens je werk? Wat is het effect daarvan op jezelf, de kids of je collega’s? Ik ben benieuwd…
Ik zou zeggen, begin je werkdag vandaag eens met een half minuutje met je eigen alarmlichten aan, kijkend om je heen.
Mooie dag,
Jorien
