Tweede Paasdag… een Pasen zoals weinigen hem nog hebben meegemaakt, vermoed ik. Een Pasen waarop veel online zal zijn gegaan; van paaseieren verven tot paaseieren zoeken tot samen brunchen. En gelukkig maar… Gelukkig weten we elkaar allemaal te vinden op andere manieren dan die we gewend waren. We blijven bovenal sociale dieren met behoeften aan sociaal contact, hoe sociaal geïsoleerd we ook zijn.
Dit sociale contact wordt momenteel heel veel online gezocht. Er wordt meer dan ooit ge-video-beld, ge-appt en gemaild. Niet alleen onze glasvezelkabels en zendmasten moeten daar aan wennen, ook wijzelf merken dat het anders is dan anders. We moeten ontdekken hoe je nu echt goed blijft communiceren via deze kanalen.
In het “echte leven” met “echte live communicatie” over&weer is elkaar begrijpen al niet vanzelfsprekend. Er ontstaat heel makkelijk ruis op de lijn of zijn er snel misverstanden. Oftewel, we moesten altijd al scherp zijn of je boodschap wel zo overkomt zoals je hem bedoeld hebt, maar nu is dat nog eens extra het geval. Zeker wanneer de hoeveelheid mensen waarmee je tegelijk communiceert toeneemt.
Afgelopen week had ik daar een mooi voorbeeld van met een team van 10 personen. Er moest afgesproken worden óf en hóe we elkaar zouden treffen. De ruis op de lijn was snel ontstaan. Door een ogenschijnlijk simpel antwoord als “ik ga niet op mijn prive-device iets installeren” werd het een grote onduidelijke brei.
“Wil je nu wel of niet meedoen met het overleg?”
“Wil je het wel of niet op een device van school doen?”
“Zie je het überhaupt wel zitten om online te overleggen?”
Meer vragen dan antwoorden, zoals je ziet.
Als er een reactie was gekomen in de trend van “Ik wil graag met elkaar overleggen, alleen moet ik nog even uitzoeken op welke device dat kan. Ik kom er morgen bij je op terug”, dan zou alle ruis weggenomen zijn.
Dit bleek namelijk wel de boodschap te zijn die achter de eerste reactie bleek te zitten. Alleen werd dat pas na veel heen&weer gemaild en gebel duidelijk. Zonde van de tijd en van de vaagheid.
Terug naar jouw leven: waarschijnlijk app, mail en Zoom jij er flink op los momenteel. Maar weet dat Whatsapp en mail de grootste bronnen van ongenuanceerde communicatie zijn. Alle non-verbale informatie is uit de berichten verdwenen en vaak zijn de reacties korter-af dan bedoeld. Videobellen lijkt nog de beste digitale communicatie-vorm te zijn, maar ook daar ligt het risico van extra ruis op de loer. Een vertraagde verbinding, het door elkaar praten en slecht geluid zijn factoren die er zomaar voor kunnen zorgen dat je verkeerd begrepen wordt of de ander mis-verstaat.
Wees dus extra alert in wat en hoe je dingen zegt online. Maar wees ook extra alert op hoe je boodschap ontvangen wordt. Voel je ruis op de lijn… kriebelt je onderbuik… onderneem actie! Haal de ruis weg.
Bijvoorbeeld door de “check-check-dubbelcheck!”
Check gewoon of je boodschap is overgekomen zoals je bedoeld had!
“Huh… klopt het dat je … denkt?”
“Ik krijg het gevoel dat we elkaar niet helemaal begrijpen…”
“Oh, je begrijpt me verkeerd, geloof ik. Wat ik bedoel te zeggen is…”
“Volgens mij hebben we langs elkaar heen gepraat. Ik bedoel…”
Wees liever te overduidelijk in je communicatie. Of vraag gewoon hoe de ander je bericht heeft beluisterd.
Persoonlijk denk ik liever: “JAHAAAAA!! Nu snap ik het wel!!” Dan dat ik ga denken: “Serieus wat een desinteresse is dit. Lekker gemotiveerd die collega!”
U begrijpt… duidelijkheid kent geen tijd!
Ik ben benieuwd wat jouw ervaringen er mee zijn.
Als je bewuster met jouw on- en offline communicatie aan de gang wilt, neem dan contact met me op of bezoek mijn nieuwe website www.samenmetjorien.nl
Mooie ruisloze week!
