Even een freaky start van je maandagochtend, maar het is nooit voor niets… Hou je vast:
“Dan zet ik nu een spuit in je oog. Je voelt het misschien een beetje opbollen. Dan pak ik nu voorzichtig met het pincet je oog beet…”
En zo ging het maar door en door… en ik was blij. Eindelijk mocht ik meemaken dat een arts vertelde wat hij aan het doen was. Eindelijk voelde ik me een gezien in een ziekenhuis.
Niet dat ik de deur plat loop in ziekenhuizen, maar laten we zeggen dat ik in mijn leven nogal eens mijn arm heb gebroken. De keren dat ik eindeloos heb zitten wachten in wachtruimtes zonder dat ik wist waarom… de keren dat ik werd geholpen zonder dat een assistent of arts vertelde wat hij met mijn arm aan het doen was… de keren dat je moet gissen of er iets ernstigs aan de hand is of dat het wel mee viel, wanneer het ijzig stil bleef als de foto’s bekeken werden… Deze keren zijn niet meer op een hand te tellen. Met als resultaat, een bezorgde patiënt, die niet weet waar ze aan toe is en dus extra veel vragen zal gaan stellen en zenuwachtig is.
Dat kan anders!!
Als jij de “leider” bent in gesprek met de ander (of je nu voor een groep staat of dat je een 1-op-1 gesprek voert), dan is het jouw verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de ander je vol vertrouwen&rust en zonder problemen kan volgen. Het is jouw taak om de ander zonder ruis van A naar B te brengen. Een van de dingen die je kunt toepassen om dit te bereiken, is wat de arts hierboven deed. Namelijk, hardop zeggen wat je doet en denkt. Oftewel, Instemmend Benoemen.
Instemmend Be-WATTUH?
Instemmend benoemen… woorden geven aan wat je denkt, doet, ziet, wilt… ondertitelen, zeg maar. Hierdoor kan de ander zich vol vertrouwen en rust richten op jouw verhaal en de stappen nemen van A naar B.
In het voorbeeld van de arts: Zijn doel: een rustige patiënt zodat hij zijn ingreep kan uitvoeren Dus: hij moet leiding nemen over de interactie Door: met rustige stem benoemen wat hij doet Effect: er is geen onduidelijkheid of ruis en ik voel me gezien door de arts. Ik blijf dus rustig omdat ik precies weet wat hij uitspookt.
Een ander voorbeeld: je bent voorzitter op een bijeenkomst met collega’s. Je wilt graag een nieuwe datum met ze prikken en je pakt alvast je telefoon. Jouw doel: je wilt niet dat je collega’s denken dat je ongeïnteresseerd bent. Je wilt alleen graag een nieuwe datum met ze prikken. Dus: JIJ moet leiding nemen over de groep. Jij moet ze meenemen in wat je aan het doen bent en wat je verwacht. Door: te benoemen wat er gebeurt. “Ik pak mijn telefoon even. Niet om mijn WhatsApp te checken, maar om alvast een nieuwe datum te zoeken waarop we kunnen afspreken.” Effect: je collega’s blijven met hun aandacht bij het overleg, omdat ze voelen en weten dat jij ook nog steeds bent aangehaakt bij hen. Ze voelen zich gezien en pakken ondertussen zelf ook hun agenda erbij.
Als je dit element van Vriendelijk Leiding Geven in je communicatie toepast, dan zal het je verbazen hoeveel makkelijker je gesprekken verlopen… de ander zal namelijk moeiteloos aangehaakt blijven in je verhaal.
Waar pas jij Instemmend Benoemen bewust toe? En wat gebeurt er dan? En hoe is het als je dit zelf ervaart als een ander dit doet?
Ik ben heel benieuwd. Laat je van je horen? Jorien
